Αρχαιολογικό Έργο

Ο Στέλιος Τριάντης είχε την τύχη αλλά και τη μεγάλη ευθύνη να ασχοληθεί με αριστουργήματα, όπως οι Καρυάτιδες από τις οποίες έκανε τις πρώτες μήτρες και τα αντίγραφα. Στο νέο Μουσείο Ολυμπίας τα αετώματα του ναού του Δία, τα οποία έστησε εκ νέου, όπως και τον Ερμή του Πραξιτέλη του οποίου συμπλήρωσε και την κνήμη  καθώς και τη Νίκη του Παιωνίου την οποία έστησε χωρίς το αντιαισθητικό σιδερένιο πίσω στήριγμα βλ. Γεωργία Χατζή, Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας (εκδότης Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση. Αθήνα 2008) σελ. 202-272 , 294-302, 311-312.

Το μνημείο της Καλλιθέας στο Μουσείο του Πειραιά  Βλ. Γιώργος Σταϊνχάουερ, Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιώς (εκδόσεις ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΤΣΗ, Αθήνα 2001 ) σελ. 305-309, εικ. 458-461.

Η συμβολή του δεν ήταν μόνο η στήριξη και έκθεση αρχαίων γλυπτών, αλλά και η συμπλήρωσή τους με κομμάτια που τους ανήκαν, αλλά δεν τους είχαν αποδοθεί γιατί είτε είχαν βρεθεί σε διαφορετικές ανασκαφικές περιόδους, ή δεν είχαν αναγνωριστεί, όπως τα κεφαλάκια που συγκόλλησε σε αγάλματα παιδιών που σώζονταν ακέφαλα  από το ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα ή την επιτύμβια στήλη από το Ραμνούντα. Σε αυτόν τον τομέα ενδιαφέρουσα είναι και μια συγκόλληση σε ένα επιτύμβιο ανάγλυφο του Εθνικού Μουσείου με αριθμό ευρετηρίου 3668 στο οποίο  αναγνώρισε και συγκόλλησε ένα κεφάλι που βρισκόταν στο Μουσείο του Βερολίνου, όπου προφανώς είχε πουληθεί.

Το “αρχαιολογικό” έργο του αποτυπώνεται στον κατάλογο που έχει συντάξει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιώργος Δεσπίνης ο οποίος περιλαμβάνεται στον τόμο “Αρχαία Ελληνική Γλυπτική. Αφιέρωμα στη μνήμη του γλύπτη Στέλιου Τριάντη” Μουσείο Μπενάκη. 1ο Παράρτημα (Αθήνα 2002) σσ. 9-16.

Η απασχόλησή του Τριάντη με την “θεραπεία” των αρχαίων γλυπτών έργων δεν ήταν για τον Τριάντη κάτι διαφορετικό από την ενασχόλησή του με την προσωπική του έκφραση στη γλυπτική. Οι δύο εμπλοκές του τον συνάρπαζαν εξίσου σε όλη του τη ζωή.